W gabinecie uzależnień chemicznych przyjmuje:
Oferujemy psychoterapię i farmakoterapię dla osób z problemem ryzykownego używania lub uzależnienia od alkoholu oraz innych substancji psychoaktywnych, takich jak: nikotyna, marihuana, amfetamina, kokaina, opiaty, nowe substancje psychoaktywne (tzw. “dopalacze”) oraz leki: nasenne, uspokajające, zawierające opiaty, pseudoefedryny i inne.
Wszystkie wymienione wyżej substancje mają potencjał uzależniający i mogę prowadzić do uzależnienia chemicznego, inaczej zwanego zespołem uzależnienia od substancji psychoaktywnych.
O uzależnieniu chemicznym możemy mówić, jeśli występują minimum 3 z 6 objawów:
- Pojawia się silna, natrętna potrzeba spożywania substancji psychoaktywnej (tzw. ” głód ” ).
- Zostaje upośledzona zdolność kontrolowania używania substancji, czyli trudno uniknąć rozpoczęcia jej używania. Problemem staje się zakończenie przyjmowania substancji lub kontrolowanie jej ilości do wcześniej założonego poziomu.
- Używa się jej w celu złagodzenia albo zapobiegnięcia wystąpieniu tzw. zespołu abstynencyjnego, czyli dyskomfortu psychicznego lub/i fizycznego. Tworzy się subiektywne poczucie skuteczności takiego postępowania.
- Zmienia się (na początku rośnie) tolerancja na przyjmowaną substancję. Ta sama ilość nie przynosi oczekiwanego efektu, dlatego pojawia się potrzeba jej zwiększenia.
- Zawęża się repertuaru zachowań związanych z używaniem substancji do 1-2 wzorców. Zaniedbywane są zainteresowania oraz inne sposoby sprawiania sobie przyjemności, relaksu.
- Substancja jest spożywana mimo oczywistej wiedzy o jej szkodliwości dla zdrowia fizycznego i psychicznego osoby jej używającej.
W przypadku, gdy występują 2 z wymienionych powyżej objawów mówimy o szkodliwym używaniu substancji, co może prowadzić do uzależnienia.
Na etapie konsultacji uczestniczą przeważnie dwie osoby – psychiatra oraz psychoterapeuta. Ma to na celu ustalenie maksymalnie efektywnego programu pomocy. Istotne jest rozpoznanie czy zgłaszająca sie osoba jest uzależniona, czy szkodliwie używa substancji psychoaktywnej. W jednym i drugim przypadku należy uwzlędnić wpływ substancji na psychikę i organizm. Wymaga to wspólnej diagnozy psychiatry i psychoterapeuty, od której zależeć będzie proponowana pomoc. Psychoterapia natomiast stanowi pracę nad motywacją, wsparcie, a przede wszystkim rozpoznanie trudności, które manifestują się w ten szkodliwy sposób.