Wzdychanie jest naturalną czynnością, na którą nie zwracamy większej uwagi w życiu codziennym. Czym wzdychanie jest dla naszej psychiki? – sprawdzili badacze z University of Oslo.
Profesor Karl Halvor Teigen z zespołem przeprowadził serię badań mających na celu sprawdzenie, czym mentalnie jest dla człowieka wzdychanie, jaki ma cel, jak postrzega się wzdychających i co oni chcą nam zakomunikować.
W pierwszym etapie badani wypełniali kwestionariusze. Ich zadanie polegało na wskazaniu frazy, która bardziej kojarzy im się z westchnieniem: aktywny czy pasywny, intensywny czy stonowany. Udzielali też odpowiedzi na pytanie, jak często wzdychają i czy robią to tylko w samotności, czy również w towarzystwie. Następnie badanym polecono, by wyobrazili sobie cztery sceny: osoba wzdychająca na stołówce podczas jedzenia, dwie osoby siedzące na ławce jedna z nich wzdycha, osobę otwierająca list i wzdychająca, westchnienie znajomego w trakcie rozmowy telefonicznej. Badani musieli opisać każdy przypadek i określić, jak go postrzegają.
Próby wykazały, że dziesięciokrotnie częściej wzdychanie kojarzy nam się z negatywnym nastrojem, rozczarowaniem, klęską, frustracją, nudą czy tęsknotą niż z nastrojem pozytywnym. W samotności wzdychamy tak samo często jak w towarzystwie, co wyklucza funkcje wzdychania jako nieświadomego komunikatu wysyłanego otoczeniu. Kiedy inni wzdychają, odczytujemy ten przekaz jako smutek, a gdy my westchniemy, czujemy się sfrustrowani.
Na koniec badanym przedstawiono dwie zagadki: jedną rozwiązywalną, ale bardzo trudną, drugą niemożliwą do rozwiązania, ale pozornie łatwą. Badani byli obserwowani przez naukowców, którzy zliczali, ile razy poszczególne osoby rozwiązujące daną zagadkę westchną. 77 proc. westchnęło w trakcie badania, średnio przypadało 4 westchnienia na osobę. Gdy badanych zapytano, jak się czuli, zdecydowana większość wskazała frustrację. Co ciekawe, gdy zapytano badanych, czy wzdychali, większość zaprzeczyła i nie pamiętała, by to robiła.
źródło: Teigen K.H. (2008). Is a sigh „just a sigh”? Sighs as emotional signals and responses to a difficult task. „Scandinavian Journal of Psychology”