Ciekawa seria eksperymentów przeprowadzonych na New York University przez badaczy z dziedziny kognitywistyki potwierdza odkryte już wcześniej znaczenie ekspresji mimicznej twarzy dla cech takich jak wiarygodność i przyjacielskość. Ponadto, badania te przyniosły nieoczekiwane rezultaty dotyczące postrzegania zdolności fizycznych, a konkretnie – siły. Okazało się, że percepcja zdolności do siły nie jest zależna od ekspresji, lecz raczej układu kości twarzy.
W pierwszym eksperymencie zespół zaprezentował jednej grupie badanych fotografie 10 różnych osób, przedstawiających 5 różnych ekspresji mimicznych każda. Badani oceniali jak przyjacielska, wiarygodna czy silna jest osoba na zdjęciu. Druga grupa badanych oceniała każdą z twarzy na skali emocjonalnej: od bardzo rozgniewany do bardzo szczęśliwy. Następnie trzech ekspertów, nie należących do żadnej z poprzednich grup miało za zadanie ocenić proporcje czyli szerokość do długości twarzy. Analiza ujawniła, że uczestnicy generalnie oceniali ludzi z radosnym wyrazem twarzy jako przyjacielskich i wiarygodnych – ale nie tych o rozgniewanej twarzy. Niespodziewanie dla badaczy, uczestnicy badania nie uznawali twarzy jako wskazującej na siłę fizyczną, bazując na jej ekspresji lecz bazując na ocenie jej szerokości.
W kolejnym badaniu, ekspresja twarzy i jej struktura na zdjęciach zostały komputerowo zmodyfikowane. Ankietowani oceniali każdą twarz pod tymi samymi względami co w pierwszym badaniu. Ponownie otrzymano wynik wskazujący, że twarz wyrażająca radość postrzegana jest jako przyjazna i wiarygodna, a także serdeczna. Następnie badacze pokazali dwóm dodatkowym grupom uczestników te same twarze z kolejną modyfikacją. Obszary istotne dla ekspresji emocjonalnej zostały zasłonięte lub przycięte na szerokość. W pierwszej wariacji, dla twarzy nie wrażających emocji, badani nie potrafili już spostrzegać cech osobowości, ale wciąż mogli zaobserwować siłę bazując na szerokości. Podobnie, dla twarzy, którym zabrakło strukturalnej wskazówki, ludzie nie potrafili już spostrzegać siły, ale mogli przypisać cechy osobowości odnosząc się do wskazówek z mimiki.
W trzeciej wersji badania, uczestnicy mieli za zadanie wybrać 4 twarze z pakietu 8 zdjęć zróżnicowanych pod względem ekspresji mimicznej i szerokości. Mieli ponadto określić, która mogłaby należeć do ich doradcy finansowego, a która do zwycięzcy zawodów w trójboju siłowym.
W końcowym eksperymencie badacze zgromadzili ponad 100 wariacji jednej “bazowej twarzy” poprzez komputerowe zmodyfikowanie poszczególnych jej części. Uczestnicy badania oglądali po dwie twarze jednocześnie, a następnie wybraną twarz przypisywali do jednej z czterech kategorii: wiarygodna, uzdolniona, dobry doradca finansowy lub zwycięzca zawodów siłowych. Uzyskane odpowiedzi wykorzystano by wygenerować “przeciętną” twarz w każdej z kategorii. Te twarze zostały potem pokazane kolejnej grupie uczestników. Ci ankietowani mieli zdecydować czy twarz wydaje się wiarygodna czy świadczy o sile. Większość respondentów uznała komputerowo wygenerowane “przeciętne twarze” jako dobre reprezentacje wiarygodności lub siły.
Analiza wszystkich zebranych wyników wyraźnie wskazuje, że ekspresja emocjonalna twarzy mocno wpływa na percepcję cech takich jak wiarygodność, przyjacielskość czy serdeczność – cech zaliczanych do osobowościowych. Natomiast struktura twarzy wpływa znacząco na postrzeganie potencjalnej siły fizycznej, cechy nie powiązanej z osobowością czy intencjami. W dodatku, decyzje zawierające w sobie element odgadywania intencji czy osobowości np. komu można zaufać i powierzyć zarządzanie swoim majątkiem, są mocniej powiązane z postrzeganie mimiki.
A zatem, jeśli chcesz być postrzegany jako osoba godna zaufania – uśmiechnij się!
źródło: scientificamerican.com