Zaburzenia osobowości to wzorce zachowań i reakcji – sztywne, utrwalone, nieelastyczne. Zachowania te odbiegają od przyjętych w danej kulturze czy społeczeństwie za funkcjonalne. Pojawiają się w różnych sytuacjach, powodują trudności w funkcjonowaniu w relacjach społecznych i są źródłem cierpienia.

Zaburzenia osobowości mają różne nasilenie. Przy mniejszym nasileniu osoby nimi dotknięte funkcjonują w świecie prawidłowo. Maja jedynie opinię osób trudnych w kontakcie, problem sprawia im nawiązywanie lub utrzymywanie bliskich relacji.

Na drugim biegunie pozostają osoby zachowujące się skrajnie nieetycznie czy antyspołecznie, lub przejawiające zachowania wybuchowe (acting out). Bywa, że są one niezdolne do funkcjonowanie w społeczeństwie.

Charakterystyczną cechą zaburzeń osobowości jest ich niezmienność w czasie, brak umiejętności wyciągania wniosków z popełnionych błędów, stałość założeń, brak zmian pod wpływem jasnych (dla innych) sygnałów zwrotnych.

Dla wielu osób z zaburzeniami osobowości sposób ich reagowania na świat jest źródłem cierpienia, u innych nie pojawiają się takie emocje lub potrafią je ukryć.