Gabinet terapii rodzin
W każdej rodzinie – nawet tej najbardziej zgodnej – pojawiają się kryzysy, konflikty, trudności z przystosowaniem się do zmian lub poczucie zatrzymania się w impasie. W większości przypadków rodzina radzi sobie sama – z czasem przystosowuje się do nowych warunków, godzi z nieodwracalnymi zmianami lub poszukuje wsparcia wśród przyjaciół, dalszych krewnych czy przewodników religijnych, duchowych. Kiedy jednak rodzina wyczerpie znane sobie sposoby radzenia z trudnościami, kryzysy się wydłużają, nierozwiązane konflikty wracają powodując coraz większe cierpienie lub też przez dłuższy czas członkowie rodziny odczuwają bolesne zatrzymanie, stagnację, wtedy pomocna może sie okazać terapia rodzin.
W terapii rodzinnej każdy pacjent widziany jest jako element większego systemu – rodziny, a jego trudności czy zaburzenia wiąże się z aktualnym funkcjonowaniem całego systemu. Nie każda indywidualna trudność członka rodziny wynika z funkcjonowania całego systemu, jednak niemal każda zmiana u jednej osoby (“pozytywna” lub “negatywna”) oddziałuje na całą rodzinę. Kiedy w rodzinie rodzi się dziecko, rewolucyjne zmiany dotyczą każdego z członków. Kiedy jeden z rodziców otrzymuje awans, poprawia się sytuacja ekonomiczna, a często także społeczna, całej rodziny. Kiedy nastolatek przeżywa moment buntu i wprowadzania zmian, okres ten jest odczuwalny przez wszystkich. Oddziaływania te są jednak wzajemne – rodzaj buntu nastolatka wiązać się może z tym, jakie zasady obowiązywały w rodzinie już wcześniej, jaki był poziom swobody itp. Terapia rodzin ukazuje wzajemne wpływy członków rodziny na siebie i cały system. Bada również, czy w rodzinie istnieją jakieś mechanizmy, które mogą podtrzymywać problem, mimo iż powoduje on realne cierpienie. W terapii rodzin nie szuka się “winnego”, a raczej stara się rozumieć problem z perspektywy każdego członka, a następnie podjąć próbę zmiany np. w zakresie porozumiewania się ze sobą, podziału ról i obowiązków, rodzinnych sojuszy.
Często powodem zgłoszenia do tego rodzaju formy pomocy są objawy występujące u jednego z członków rodziny, najczęściej dziecka lub nastolatka, trudności w porozumieniu się, konflikty, przemoc lub alkoholizm w rodzinie. Nierzadko rodzina ma trudności z przejściem i uzyskaniem równowagi w kolejnej fazie życia rodzinnego. Może się tak stać po urodzeniu się nowego dziecka, po wejściu dzieci w fazę dorastania, czy po wyprowadzeniu się jednego z członków rodziny.
Na spotkaniach terapii rodzinnej, które trwają ok. 70 minut, pracuje się z całą rodziną. Objawy choroby jednej osoby rozumie się jako przejaw trudności całego systemu. Terapia zakłada, że zmiana ma być zgodna z potrzebami i celami wszystkich członków rodziny, dlatego też do podjęcia interwencji terapeutycznej wymagana jest zgoda i współpraca każdego z nich.