Między psychiatrią a neurologią: wspólna diagnoza i wspólne leczenie – pod takim hasłem właśnie zakończyła się Ogólnopolska Konferencja Naukowa w Warszawie. Uczestniczyły w niej przedstawicielki naszego zespołu – lek.med.Katarzyna Monika Adamska oraz dr n.med. Magdalena Poradowska-Trzos.
Konferencja adresowana była równocześnie do lekarzy psychiatrów i neurologów, a także innych specjalności zainteresowanych problematyką chorób ośrodkowego układu nerwowego. Podczas dwóch dni obrad uczestnicy mogli przeanalizować, w jakich obszarach psychiatria i neurologia przybliżają się do siebie, a w jakich oddalają.
Rozdzielenie psychiatrii i neurologii, które formalnie nastąpiło w 1950 roku, było spowodowane dwiema przyczynami: przeświadczeniem o generalnie czynnościowym charakterze zaburzeń psychicznych, a równocześnie pozycjonowaniem neurologii jako nauki ściśle biologicznej. Podział ten odegrał swoją historyczną rolę, jednak obecnie coraz bardziej ciąży niekorzystnie na obu dyscyplinach.
Współczesne, zaawansowane techniki diagnostyczne umożliwiają coraz trafniejszy opis podstaw biologicznych psychiatrii. Z kolei sama neurologia nie zamierza rezygnować z osiągania funkcjonalnych rezultatów leczenia, w tym wysokiej jakości życia. Te cele nie są możliwe do osiągnięcia bez uzyskania całościowego dobrostanu pacjenta. Większości chorób OUN nie da się skutecznie leczyć bez zintegrowanej diagnozy i terapii neuropsychiatrycznej.